Uitlaatgepruttel 7
We zijn weer teruggekeerd van de Zwitserlandreis. Helaas heb ik mijn belofte, om dit jaar op mijn Aermacchi naar Zwitserland te rijden, niet waar kunnen maken. De problemen met de motor waren groter dan ik voor mogelijk had gehouden. Belofte maakt nu eenmaal schuld dus volgend jaar is het doel om met mijn Aermacchi naar Zwitserland af te reizen. Nu eens met de motor in plaats van met de auto. Eerlijk gezegd kijk er nu al naar uit. De reis naar het internationale treffen in Bächli was weer geweldig. We hebben genoten van ons verblijf in “het huis” en van de reis. De lage plafonds in “het huis” hebben mij wel weer een bult opgeleverd. Zo’n balk is meestal wat steviger dan mijn schedel die de dempende haardos mist. Kom je toch met een tastbare herinnering thuis.
We zijn een club van mensen die een voorliefde hebben voor een motorfiets en voor een Aermacchi in het bijzonder. Soms is het de hang naar nostalgie of de hang naar onze jeugdjaren waarin het leven vaak ongecompliceerd was. Precies zoals onze oude motorfietsen. Bij een storing hebben we geen laptop nodig die een logboek uitleest waarin aangegeven is welke printplaat vervangen moet worden. Gewone handigheid en eigen kennis is meestal voldoende. De techniek gaat steeds verder en de ontwikkelingen volgens elkaar steeds sneller op. Het nieuwste snufje is de Artificial Intelligence. Hiermee wordt op een kunstmatige manier de menselijke intelligentie nagebootst. Een half jaartje terug was er in het nieuws dat leerlingen bij de boekbesprekingen voor een programma gebruikte. Natuurlijk illegaal. Het programma kon uittreksel van de niet gelezen boeken maken zonder dat het een kopie uit een uittrekselboek leek. Dus compleet uniek. Op die manier onherkenbaar voor de docent of examinator. In de fotografie wordt dit ook al gebruikt om foto’s te verbeteren. Verbeteren? Veranderen bedoel ik. Zo kun je een geportretteerde met 1 muisklik laten lachen of slanker laten zijn, de ogen wat groter maken en de onderkin laten verdwijnen.
Dit is nog allemaal te begrijpen. Misschien soms een beetje beangstigend. Maar toch. Ik ben echt pas echt geschrokken van het nieuws dat het menselijk brein door een aantal sensoren uitgelezen kan worden. Onderzoekers van een universiteit in Californië hebben het gepresteerd om het menselijk brein “uit te lezen” en een song van Pink Floyd herkenbaar te distilleren uit het brein. Zeg maar gedachten lezen. Natuurlijk is dit een prachtige ontwikkeling voor mensen met die door een aandoening niet meer kunnen praten. In een doorontwikkeling zou het mogelijk kunnen zijn om door een computer en sensoren gedachten te kunnen lezen. Dit zou behoorlijke complicaties kunnen opleveren. Zeker is dit verder ontwikkeld wordt. Denk eens in dat je partner voor je gekookt heeft en vraagt of het smaakt. Tegen je geliefde die met alle liefde een maaltijd gemaakt heeft en van wie je houdt zeg je niet dat het niet te eten is als dat zo is. Mogelijk kom je daar dus in de toekomst niet meer mee weg en gaat dit problemen opleveren.
Het zijn prachtige ontwikkelingen, maar ook zorgelijk. Ik maak me wel zorgen om onze kinderen en kleinkinderen die met deze ontwikkelingen mee moeten terwijl wij nog lekker met de oude vertrouwde dingen bezig kunnen zijn. Dingen uit de tijd dat het leven minder ingewikkeld was. De tijd waarin je niet 24 uur per dag, 7 dagen in de week bereikbaar hoefde te zijn, zonder schuldgevoel mocht roken of de kolenkachel kon aansteken. Waarbij je als man zijnde een compliment aan een dame kon geven zonder gevolgen. Een tijd waarin je als opgroeiend jochie van 12 bij kattenkwaad direct je straf onderging en waarbij dit niet op facebook werd vastgelegd zodat dit, bij je sollicitatie 12 jaar later, je kansen op een baan verminderde.
Laat mij dan maar van de oude dingen en gewoontes houden. Het geeft mij rust, ontspanning en levensplezier.
Willem Kraaijenhof